تفاوت بین مشاوره کسب و کار و مشاوره حقوقی در تجارت چیست؟
پاسخ این است که اغلب تفاوت قابل تشخیصی بین این دو وجود ندارد. به عنوان مثال، تصور کنید مشتری دارید که یک شرکت متخصص در توسعه نرم افزار است. مشتری از شما می‌خواهد قراردادی را بررسی کنید که حاوی بند غرامت است، مشروط بر اینکه مشتری به طرف مقابل برای هرگونه ادعای مربوط به حقوق مالکیت معنوی اشخاص ثالث در نرم‌افزار غرامت می‌دهد. مشتری شما معمولاً بر محدودیت مسئولیت در تمام قراردادهای مشتری اصرار دارد، اما در این مورد، طرف مقابل اصرار دارد که شرط غرامت از سقف تعهد حذف شود. مشتری شما می پرسد، “آیا باید با این موافق باشم؟”
به عنوان یک مشاور، وظیفه شما این است که خطرات قانونی را برای مشتری توضیح دهید، تا جایی که ممکن است خطرات را کاهش دهید، اما در نهایت به مشتری اجازه دهید در مورد پذیرش یا عدم پذیرش ریسک تصمیم گیری کند. با این حال، در جایی که مشتری سوال را به شما برمی‌گرداند – با پرسیدن “آیا باید این ریسک را بپذیرم؟” – پاسخ شما مشاوره تجاری و مشاوره حقوقی است.
وظیفه وکیل در ارائه مشاوره کسب و کار چیست؟
در حالی که مشاوران بازرگانی معمولاً وظیفه ای برای ارائه مشاوره تجاری ندارند، اگر شما به عنوان مشاور داخلی برای یک شرکت عمل می کنید، نقش شما ممکن است به طور خاص مستلزم ارائه مشاوره استراتژیک و تجاری باشد. حتی به عنوان مشاور خارجی، مشتریان اغلب از شما انتظار دارند که برای آنها تصمیمات تجاری بگیرید و به اشتباه آنها را تصمیمات قانونی می دانند. در مثال بالا، مشتری احتمالاً به این سؤال به عنوان یک سؤال قانونی نگاه می کند – “آیا باید ریسک قانونی را بپذیرم؟” – وقتی در واقع یک تصمیم تجاری است: “آیا از منظر تجاری این ریسک را قبول می کنم؟” همه تصمیمات تجاری به نوعی تجزیه و تحلیل ریسک و فرض ریسک های مختلف از جمله ریسک قانونی نیاز دارند، اما در نهایت تصمیم در مورد پذیرش یا عدم پذیرش این ریسک یک تصمیم تجاری است.
به عنوان یک مشاور، شما هیچ تعهدی برای تصمیم گیری تجاری برای کارفرمای خود ندارید، اما در برخی موارد ممکن است مناسب باشد که حداقل بر اساس تجربه و تخصص خود در این زمینه، مشتری را به سمت یک تصمیم تجاری مناسب راهنمایی کنید. در حالی که قوانین رفتار حرفه ای کالیفرنیا راهنمایی زیادی در این مورد ارائه نمی کند، قوانین مدل ABA بینش هایی را ارائه می دهد. قانون مدل ABA 2.1[2] چنین می‌گوید: «توصیه‌هایی که با عبارات حقوقی محدود ارائه می‌شوند ممکن است برای مشتری ارزش کمی داشته باشند، به‌ویژه زمانی که ملاحظات عملی، مانند هزینه یا تأثیرات بر سایر افراد، غالب هستند. بنابراین، مشاوره حقوقی صرفاً فنی، گاهی اوقات می تواند ناکافی باشد.
در مثال ذکر شده در بالا، ممکن است به مشتری خود توضیح دهید که، در حالی که پذیرش تعهد غرامت بدون سقف مطمئناً مشتری را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد، با توجه به اینکه مشتری شما در بهترین موقعیت بین طرفین برای مدیریت آن است، درخواست تجاری منطقی است.